Plantun de Prouvènço

Pèr coumpara dos planto d'encò nostre

Fissidens dubius & Paeonia officinalis

fotò
fotò
Mousso-divisado-doutouso

Fissidens dubius

Fissidentaceae

Nom en français : Fissident crête-de-coq.

Descripcioun :
Aquelo mousso dóu gènre Fissidens (peristome divisa, vèire li fotò) trachis sus li roco cauquiero e de cop que i'a au sòu. Es uno mousso pulèu pichoto auto de 1 à 3 cm. Fai partido dóu group qu'a ges de lòngui celulo sus lou bord de la fueio (fotò), pamens se vèi bèn uno bando de 3 à 4 cellulo pu claro. Se recounèis tambèn à sa pouncho de fueio emé un benc e que la costo s'acabo just avans lou bout (fotò). Es couneigudo pèr pas faire trop d'espouroufite, pamens sèmblo pas trop lou cas au nostre.

Usanço :
Se pòu counfoundre emé d'àutri meno dóu meme gènre subretout Fissidens taxifolius qu'a pas lou bout de fueio denta d'un biais irregulié e peréu que la costo vai fin qu'au bout dóu bènc (de vèire au microuscope).

Port : Acroucarpo
Taio : 1 à 3 cm
Fueio : 1,5 à 3 mm
Tipe bioulougico :
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Fissidens
Famiho : Fissidentaceae


Ordre : Dicranales

Coulour de la flour :
Petalo : 0,2 à 0,8 cm
Ø (o loungour) flour : Divisa
Flourido : Printèms Ivèr

Sòu : Ca
Autour basso e auto : 50 à 2000 m
Aparado : Noun
Mars à abriéu

Liò : Roco - Sòu
Estànci : Mesoumediterran à Subaupen
Couroulougi : Mieterrano e Oulartico
Ref. sc. : Fissidens dubius P.Beauv., 1805

fotò
fotò
Péuno

Paeonia officinalis

Paeoniaceae

Àutri noum : Pòni, Piéuno, Pivòni, Coucarèu, Roso-d'ase.

Nom en français : Pivoine officinale.

Descripcioun :
La péuno, o roso-d'ase, trachis dins li bos clar de colo e de relarg mountagnen subretout dins la partido dóu levant de Prouvènço preaupenco. En flour es eisado de la recounèise e peréu en fru emé si dos fouliculo. Li cambo crebon l'ivèr. La subsp. de Prouvènço, ié dison huthii qu'es uno meno di proun peludo.

Usanço :
P. Lieutaghi, (op.cit. p. 418) raporto que la tisano de flour ajudo à dourmi. La péuno èro cultivado à l'Age Mejan coume remèdi (racino) contro lou mau-de-la-terro (epilepsìo). L'estùdi de la planto a mes en evidènci d'ùni mouleculo (paeniflorino et paenol) emé de prouprieta analgesico, sedativo e antispasmoudico.

Port : Erbo
Taio : 20 à 80 cm
Fueio : coumpausado
Tipe bioulougico : Geoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Paeonia
Famiho : Paeoniaceae



Coulour de la flour : Roso
Petalo : 5
Ø (o loungour) flour : 5 à 12 cm
Flourido : Printèms

Sòu : Ca
Autour basso e auto : Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Mai à jun

Liò : Bos clar - Esclargido
Estànci : Subremediterran à Mountagnard
Couroulougi : Éuropenco-Sud
Ref. sc. : Paeonia officinalis L., 1753

Partisoun en Prouvènço : CCC à C : mai o mens coumuno ; R à RRR : pulèu o forço raro ; "ges" dins aquéu relarg.
fotò Rose Plano Auto Basso Safrouso Preaupenco Marino Aup
ges
ges
RR
ges
ges
C
R
RR

Fissidens dubius & Paeonia officinalis

R
RR
CC
C
CC
CC
CCC
C

Coumpara Mousso-divisado-doutouso emé uno autro planto

fotò

Coumpara Péuno emé uno autro planto

fotò